Drie zielen op vier poten

Over liefde, verlies en drie honden die mijn leven veranderden. Bandit, Storm en Fila — mijn roedel, mijn soul-tribe.

Bandit – mijn eerste grote liefde op vier poten

Mijn allereerste hond, Bandit, werd geboren in 2012. Een Tervuerense herder kruising met het hart van een reus en het geduld van een heilige. Sure, de puppytijd was zwaar — denk aan eindeloze wandelingen, vieze broekspijpen en een vloer vol hondenhaar — maar hij was mijn alles.

Zijn trouwe ogen, zijn gehijg na een speelsessie, het getik van zijn nagels op de vloer: kleine dingen die ik voor altijd meedraag. In mei 2024, vlak na zijn twaalfde verjaardag, kwam het moment waar ik al jaren bang voor was. Zijn koppie was nog helder, maar zijn lichaam liet hem in de steek.

En ik wist: het is tijd. Het is waar wat ze zeggen — een hond geeft het zelf aan.

Het verdriet dat volgde voelde ik tot diep in mijn ziel. Ik was negentien toen ik hem kreeg, tweeëndertig toen ik afscheid nam. In die jaren was Bandit mijn constante factor. Door verhuizingen, relaties en twijfels heen: thuis was waar hij was.

Toen hij er niet meer was, viel het stil. Mensen zeiden goedbedoeld: “Je moet gewoon een nieuwe hond nemen.” Maar rouw laat zich niet opvullen. Tot Storm kwam.

Storm – het meisje met orkaankracht

Ik had nooit verwacht dat ik zo snel weer ruimte in mijn hart zou vinden, maar Storm liet geen keuze. Een kruising van Pointer, Husky en Mechelse herder — en ja, ze is precies zo energiek als dat klinkt.

Een echte orkaan in puppyvacht. Ze sprong al uit de puppyren toen ze negen weken oud was, beet in muren, kauwde op het laminaat tot ik het moest vervangen, en was pas zindelijk op negen maanden. Er waren dagen dat ik dacht: “Waar ben ik aan begonnen?”

Maar onder dat wervelwindkarakter zat een hond met een groot hart. Gevoelig, een echte knuffelkont en met net genoeg eigenzinnigheid om me dagelijks uit te dagen. Ze is super sociaal; haar hart maakt elke keer een sprongetje als er visite langskomt. En andere honden? Die vindt ze allemaal leuk. Elk nieuw gezicht is een potentieel vriendje, elke wandeling een klein avontuur.

Toen wist ik: Storm mag een maatje krijgen.

Fila – een dametje met een verleden

Ik zei tegen een vriendin: “Ik wil niet zoeken, ik wil er gewoon tegenaan lopen.” En toen kwam Fila. Een dappere dame uit Roemenië. Ze bracht haar eerste levensjaar door in een shelter en werd daarna geadopteerd door een vrijwilliger van de stichting. Haar bazinnetje kreeg echter te maken met ernstige mentale en fysieke problemen en maakte de moeilijke, maar liefdevolle keuze om Fila opnieuw ter adoptie aan te bieden.

Toen ik haar zag, wist ik dat het goed zat. Alsof het universum zachtjes knipoogde — Fila bleek deels Karpatische herder.

Het voelde niet als toeval, maar als een stille bevestiging van wat ik diep vanbinnen al wist: mijn hart heeft nu eenmaal een zwak voor herderkruisingen.

Vanaf het eerste moment dat Storm en Fila elkaar ontmoetten, was er balans. Storm’s vurige energie tempert Fila’s voorzichtigheid. En Fila’s rust haalt de scherpe randjes van Storm weg. Ze vullen elkaar aan zoals dag en nacht, zon en maan.

Een roedel die me leert leven

Wat een duo. En wat een rijkdom om drie zulke honden in mijn leven te hebben mogen kennen: Bandit, Storm en Fila. Elk met hun eigen verhaal, hun eigen lessen, hun eigen vorm van liefde.

Hun karakters, hun streken, hun zachtheid — ze brengen me elke dag verhalen die het waard zijn om te delen. Over wandelen, opvoeden, loslaten, groeien. Want één ding is zeker: met honden in je leven blijft er altijd iets te leren, te lachen en te schrijven.

En dus blijf ik dat doen. Voor hen, en voor alle mensen die weten hoe het voelt als een hond je hart een beetje groter maakt.